Monday 11 January 2010

پله به پله از دهه شصت تا هشتاد


روزي مي آيد و در آن خواهيد ديد
مشت هاي گره كرده رو به بالا
با مچ بندي سبز
همه تصوير نمايش شهر فرنگ
روزي مي آيد و در آن خواهيد ديد
تصاوير از آتش و خون
و سبزي پس زمينه
همه و همه به هيجان خود ارضايي شده ي
پاسدار تريبون داري
معنا مي گردد
روزي مي آيد، در آن من را نخواهيد ديد
شعر پله به پله ام از دهه شصت تا هشتاد
وجود ِ ناموجودم را معنا خواهد داد

No comments:

Post a Comment